Neem afscheid van Marieke Koekkoek (VOLT) met huilverhaal en waanzinnige foto's

De verkiezingen van 2025 waren pittig, zeker voor Volt. De partij verloor één van haar kostbare zetels en dat is er niet zomaar eentje. Die zetel betekende namelijk dat Tweede Kamerlid Marieke Koekkoek haar plek kwijt is. Ze deelde het nieuws zelf op Instagram, openhartig en zonder omhaal: “Helaas ben ik mijn zetel in de Tweede Kamer kwijt.” En dat hakte erin. Niet alleen voor haarzelf, maar ook voor de achterban die haar de afgelopen jaren heeft zien groeien als een van de gezichten van de jonge, idealistische beweging. Volt stond ooit symbool voor de frisse wind in de politiek, maar deze uitslag laat zien dat die wind ook flink kan draaien.

Zonder zetel, geen Kamerlid. En dat betekent dat Marieke Koekkoek afscheid neemt van Volt in ieder geval in de actieve politiek. Haar zetel was persoonlijk, niet partijgebonden, dus ze vertrekt niet met ruzie maar uit noodzaak. In haar afscheidsbericht klonk geen wrok, maar wel spijt. Ze had graag door willen gaan. Logisch ook: vier jaar lang werkte ze aan dossiers die ertoe doen van digitalisering tot Europese samenwerking. Maar politiek is hard. Eén zetel minder en je staat ineens buiten. Toch benadrukte ze dat ze betrokken blijft bij de idealen waar Volt voor staat. Dus: geen dramatisch vertrek, maar een herstart. “Dit is geen einde,” schreef ze, “dit is een nieuw begin.” Klinkt stoer en een tikje strijdlustig.

Voor wie de Haagse bubbel niet dagelijks volgt: Marieke Koekkoek (geboren 1989) is jurist, gespecialiseerd in Europees recht, en stond bekend als iemand die politiek bedrijven combineerde met inhoud, nuchterheid en een vleugje idealisme. Geen schreeuwer, geen praatpop. Ze maakte naam met dossiers over rechtsstaat, digitalisering en internationale samenwerking. In debatten was ze scherp, maar zelden zuur. Haar kracht zat in voorbereiding en nuance iets wat niet altijd spektakel oplevert, maar wél respect afdwingt. En laten we eerlijk zijn: dat is tegenwoordig zeldzaam.

Volt positioneert zich al sinds de oprichting als dé pan Europese partij. Geen links, geen rechts maar vooruit, richting samenwerking over grenzen heen. De partij wil meer Europese integratie, eerlijke digitalisering, en een sterke democratische rechtsstaat. Idealistisch? Zeker. Maar ook vernieuwend. De partijleider bij de verkiezingen van 2025 was Laurens Dassen, die eerder al samen met Koekkoek in de Kamer zat. Hij blijft het gezicht van de partij, en hoewel de klap van het zetelverlies hard aankomt, houdt Volt vast aan het idee dat politiek meer moet zijn dan winst en verlies.

De uitslag van de verkiezingen van 2025 liet een verschuiving zien: D66 kwam als winnaar uit de bus. De partij wist progressieve kiezers te trekken die hongerig waren naar stabiliteit én hervorming. Volt moest het daarentegen doen met minder steun en dat kostte dus een zetel. De politieke kaarten zijn opnieuw geschud. Volt blijft, maar kleiner. D66 groeit, maar moet dat nog zien vast te houden. En Marieke Koekkoek? Die zoekt een nieuw podium. Eén ding is zeker: met haar energie en ervaring is ze nog niet uitgesproken. De Kamer mag haar dan kwijt zijn, maar de politiek? Die nog lang niet.