Lale Gül staat bekend als iemand die nergens voor terugdeinst. Sinds haar debuut Ik ga leven is ze een vaste gast in talkshows, schrijft ze scherpe columns en laat ze zich niet snel de mond snoeren. Toch blijkt achter dat strijdbare imago een heel ander verhaal te schuilen.
Voorlopig geen nieuw boek van Lale Gül
In een reportage van De Volkskrant doet Lale Gül een opvallend eerlijke bekentenis: ze is bang. Doodsbang zelfs, voor wat een nieuw boek teweeg kan brengen. Hoewel Gül naar buiten toe vaak fel en vastberaden overkomt, erkent ze dat de voortdurende dreiging zijn tol eist. “Gül klinkt strijdbaar, maar erkent tijdens de treinreis dat ook zij de moed soms verliest,” valt te lezen in De Volkskrant. En dat is geen loze uitspraak. Al sinds haar eerste boek Ik Ga Leven wordt Lale Gül ernstig bedreigd. Zo ernstig zelfs, dat ze jarenlang beveiliging toegewezen kreeg. Deze beveiliging werd altijd volledig door de overheid betaald. Die beveiliging loopt nu af. En precies dát moment zet haar leven op zijn kop. Dat heeft ook op professioneel vlak grote gevolgen.
Zo pent ze wel elke week een column in De Telegraaf, maar haar oorspronkelijke werk - het schrijven van boeken - staat noodgedwongen op een lager pitje. Een nieuw boek zit er dan ook voorlopig niet in, zegt ze zelf. “Niet omdat ik niets meer te vertellen heb, integendeel. Maar omdat ik de gevolgen ervan niet meer kan dragen.” Een quote die hard binnenkomt, zeker van iemand die jarenlang symbool stond voor vrijheid en verzet.
Lale Gül leeft onder constante dreiging
De stroom aan bedreigingen is nooit echt gestopt. Volgens Gül zorgt dat ervoor dat ze haar woorden tegenwoordig steeds zorgvuldiger kiest, vooral op televisie. Zelfs ontmoetingen met andere schrijvers zijn niet vanzelfsprekend meer. Zo bedankte ze voor een gesprek met Salman Rushdie, simpelweg uit angst voor nóg meer doodsbedreigingen.
Het gevolg? Twijfel. Over alles.
Wat kan ze nog zeggen? Wat kan ze nog schrijven? Welke mensen kan ze beter vermijden? Onlangs deelde Lale een privébericht dat ze op Instagram ontving waarin ze bedreigd wordt. Ze wordt vrijwel dagelijks op deze manier bejegend.
Vermomd over straat
Zonder structurele beveiliging is haar dagelijks leven drastisch veranderd. Lale Gül gaat tegenwoordig vaak vermomd de straat op: met een grote bril en een hoofddeksel hoopt ze niet herkend te worden door voor haar gevaarlijke lui. Even snel een boodschap doen of onbezorgd door de stad lopen zit er niet meer in.
Waar ze ooit onbevreesd haar verhaal vertelde, weegt ze nu elke stap af. Niet uit zwakte, maar uit zelfbescherming.
De vraag blijft hangen: hoeveel vrijheid houdt een schrijver over als de prijs voor eerlijkheid zo hoog wordt? Eén ding is duidelijk: achter de scherpe columns en zelfverzekerde tv-optredens gaat een vrouw schuil die haar leven opnieuw moet uitvinden, en die zich afvraagt of ze die strijd nog wel kan blijven voeren.