Yvon Jaspers geeft knappe boerin Bernice nóg een kans om zich te laten zien

Belangrijk detail: dit bezoek draait níet om de liefde, maar om het boerenbestaan. Onze Boerderij volgt boeren zoals ze zijn: vroeg op, laat klaar en vooral veel zelf doen. Bernice past naadloos in dat format. Op de foto’s staat ze in overall, met Yvon naast haar op het erf. Binnen pruttelt een ketel op een zwarte fornuisreus; buiten wordt er gewerkt, gelachen en geposeerd met de stalhonden. Het is de kant van Bernice die je in BZV soms maar snippergewijs zag: vakvrouw, doorpakker en iemand die liever iets laat zien dan er veel woorden aan vuil maakt.

Dat Bernice opnieuw de aandacht pakt, is niet alleen omdat Yvon langskomt. De boerin is het soort televisiekarakter dat vanzelf blijft hangen: kalm, vriendelijk, zichtbaar bekwaam. Waar Boer Zoekt Vrouw drijft op spanning rond de liefde, laat Onze Boerderij zien wat er na alle camera’s overblijft: investeren, bijleren, improviseren. Precies daarin glanst Bernice. De beelden suggereren een erf waar de routine klopt: dieren, machines, familie (en ja, die honden nog steeds), met daar doorheen Yvon die vraagt, meeloopt en vooral kijkt.

Onze Boerderij laat zelden glamour zien, en dat is de charme. Een tochtige schuur, een keuken waar het fornuis permanent lijkt te draaien, een overall met modderspetters: het zijn de kleine details die maken dat dit soort afleveringen voelen als een mini-documentaire. Bernice is in dat kader een dankbaar onderwerp: ze heeft genoeg televisie-ervaring om niet te verstijven voor de camera, maar is zichtbaar vooral bezig met het werk. Dat maakt het geloofwaardig en prettig om naar te kijken.

Noem het gerust een tweede kans, maar dan niet op romantiek, op profilering. In plaats van dates en dagjes uit, krijgt Bernice een podium om haar bedrijf, omgeving en keuzes te tonen. Voor de kijker die haar destijds al waardeerde, is dit een logische bonusaflevering: dezelfde vrouw, andere insteek. Voor nieuwe kijkers is het een snelle introductie: dit is Bernice zonder filter, in een land dat ruimer ademt en waar een erf soms meer bos dan beton kent.

Yvon Jaspers bewijst met dit bezoek opnieuw waarom ze nog altijd de meest benaderbare interviewer van het platteland is. En Bernice? Die gebruikt het bezoek zoals je een goede boerendag gebruikt: handen uit de mouwen, humor op zak en doorgaan. Geen cliffhanger, geen roddel, gewoon televisie die het echte leven laat zien. Precies de kans die Bernice verdient.