Het ging weer ouderwets knetteren aan tafel bij De Oranjezondag. Victor Vlam, mediaduider met een voorliefde voor scherpe randjes, gooide een paar granaten in het gesprek over de Rode Lijn-demonstraties. Volgens Victor draait zo’n protest niet om Gaza, maar vooral om de deelnemers zelf. Zijn stelling: de demonstranten zijn “narcisten” die vooral willen laten zien hoe deugdzaam ze zélf zijn. En dat viel, zacht gezegd, niet helemaal lekker bij de rest van de tafel.
Victor Vlam vindt Rode Lijn-demonstranten 'narcisten'
Victor trok de lijn hard door: je kunt in Nederland niets of vrijwel niets veranderen aan de situatie in Gaza, dus een demonstratie in Amsterdam of ergens anders is symboolpolitiek. In zijn woorden is het vooral signalen zenden, je laat zien dat je goed aan de juiste kant staat, maar concreet resultaat levert het niet op. Kortom: veel gebaar, weinig gebaken.
De rest van de tafel is het oneens
Presentator Hélène Hendriks, Raymond Mens en de andere gasten lieten het er niet bij zitten. Ze gingen fris tegenin: protesteren is óók maatschappelijke druk opbouwen, debat aanjagen, politici dwingen zich te verhouden tot een onderwerp. En zelfs als Den Haag geen directe knop heeft om aan te draaien, kan publieke druk wél het gesprek kantelen, in media, in partijen, in de samenleving. Met andere woorden: niet alles wat je niet meteen in wetgeving terugziet, is nutteloos.
De grap van de avond: Victor is zélf narcist
En toen kwam de droge grap die het segment typeerde. Terwijl Victor de demonstranten “narcisten” noemde, kreeg hij terug dat híj misschien wel de aller-allergrootste narcist van de Nederlandse tv is. De tafel gniffelde, het publiek ook, en Victor? Die kon er zelf óók om lachen en bevestigde het met een knipoog. Spanning eraf, show door.
Waarom dit zo schuurt
De clash raakt aan een ouder debat: wat is het nut van protest als je niet precies kunt aanwijzen wát het oplevert? De Victor-lijn zegt: zonder meetbaar effect is het vooral pose. De tegenlijn zegt: maatschappelijke verandering gaat zelden in rechte lijnen, en juist zichtbaarheid en massa zijn de zuurstof van een debat.
Victor Vlam in het kort
Voor wie hem niet dagelijks volgt: Victor is een mediacommentator die graag scherpe posities inneemt en discussies aanzwengelt. Aan talkshowtafels is hij de man van het gepolijste betoog met een straf bijvoeglijk naamwoord te veel, precies het soort tv-figuur dat óf je favoriete gif in de appgroep oplevert, óf je wenkbrauwen tot de haargrens tilt. Gisteravond kreeg hij beide voor elkaar.