The Voice Battles tegen zichzelf

[caption id="attachment_57486" align="alignnone" width="1120"]

Het was een lange zit naar de eerste Battles van The Voice of Holland . RTL deed tijdens de Blind Auditions alles uit de kast om in het 10e seizoen niet in herhaling te vallen. Wendy van Dijk werd ingeruild voor Chantal Janzen, er werd een enorm vroege 1-aprilgrap uitgehaald en je zou door het gedrag van Kleine Jorik en Ali Drama haast vergeten dat je naar een talentenshow kijkt.

Want na 10 jaar is het wel duidelijk waar de Battles werkelijk om draaien. Het geeft de coaches een kans om hun flaters uit de eerste ronde ongedaan te maken. Anders kun je niet verklaren dat Kaya, een verlegen 17-jarige knul en zo Hollands als een frikandelbroodje, van coach Anouk de opdracht krijgt om No Air van Chris Brown te zingen. Dat zag eruit alsof Mark Rutte tijdens een Kamerdebat vraagt ' will the real Slim Shady please stand up' en vervolgens zoals Eminem begint te spitten .

Maar goed: je moet natuurlijk wel veelzijdig zijn om verder te komen in The Voice of Holland.

Daarnaast betekent die comfortzone niet altijd dat je het beter doet dan je tegenstander. Daar komt Rojay wel achter. De hoge noten van Michael Jackson haalt hij met het gemak van boodschappen doen, maar toch moet hij het veld ruimen.

Anne Wilson heeft daarentegen geluk: André Hazes' De Vlieger heeft al een hoog kroeg-gehalte en daar weet de Brabantse, die ook wel 'n pilske lijkt te lusten, beter raad mee dan tegenstander Alisha. De laatstgenoemde lijkt nog nooit een Amsterdamse kroeg van de binnenkant te hebben gezien.

Anisha wilde graag een R&B-versie maken van het Hazes-nummer. Tijdens de repetities tekende ze een blik op Kleine Joriks gezicht die alleen Anouk kon veroorzaken. Dat was niet genoeg voor de volgende ronde - geen van de coaches vonden het nodig om haar een reddingsboei te gooien, maar dat was eigenlijk al duidelijk voordat Anne haar bierpullensound de ring in blies.

Of dit staaltje cultuurvervuiling op de nationale televisie te boeken gaat als het volgende dubieuze coachmoment van Kleine Jorik, is aan de publieke opinie om te bepalen. Het was overigens niet alleen zijn schuld. Ook de andere coaches maken dankbaar gebruik van het feit dat over muziekmaak niet te twisten valt.

Er was simpelweg maar één Battle die je alle randzaken van de aflevering liet vergeten. Het toetje, de Battle of the Bands tussen Daredevils en Pyro, leek eindelijk om muziek te draaien. Coach Waylon wilde een medley tussen twee nummers, de bands besloten hier hun eigen draai aan te geven. Daarmee laten zij zien dat The Battles niet alleen om een strijd gaat: alleen door niet in herhaling te vallen, kun je een (muzikaal) feestje bouwen.