Lale Gül weet dat ze met haar boeken en uitspraken af en toe tegen het zere been van gevaarlijke mensen trapt. Maar dat ze rekening houdt met een kort leven, komt even keihard binnen bij haar fans...
Schrijfster Lale Gül zegt natuurlijk alles wat ze denkt. Ze is niet bang om haar mening te uiten en zo zou dat ook horen. Maar door het onderwerp waar ze over spreekt, is ze wel bang dat ze misschien niet oud wordt. We hopen natuurlijk dat het nooit zo ver komt...
In een podcast bij Radio 1 heeft Lale Gül gesproken over wat ze doet en wat voor een verwachtingen ze heeft over de toekomst. Het antwoord dat daar uit kwam, is niet wat je wilt horen over iemands leven. Het begon over het feit dat Lale veel uitspraken doet over haar leven als voormalig moslim. Je denkt misschien dat ze alles zegt en naar buiten gooit wat ze denkt, maar ze laat weten dat ze eigenlijk nog veel meer wil zeggen. Dit doet ze niet omdat ze niet wil eindigen als Theo van Gogh, die het geloof veel meer bespotte en dat met zijn leven moest bekopen.
Ik heb eigenlijk nooit het geloof bespot. Dat wordt wel over mij gezegd, maar het valt wel mee. Theo van Gogh ging daar veel verder in. In een ideale wereld zou ik veel verder gaan, zoals Youp van ’t Hek over het christendom, maar ik weet dat als ik dat doe, dat ik dan morgen dood ben.- Lale Gül
Zulke uitspraken wil je natuurlijk niet horen van een persoon. Bang om vermoord te worden - dat hoort niemand door te maken! Ook zegt ze dat iedereen die zich zo bezig houdt met Islamkritiek hoogstwaarschijnlijk geen lang leven zal leiden. Laten we hopen dat het niet zo ver komt! Bekijk zelf de podcast op NPO Radio 1!
Schrijfster Lale Gül krijgt elke dag bedreigingen vanwege wat ze schrijft. Ze zegt dat de bedreigingen vaak van boze moslims komen. Vaak doet ze aangifte bij de politie, maar er komt nooit een rechtszaak van. De bedreigingen hebben veel invloed op haar leven. Ze voelde zich niet meer veilig in Amsterdam en is daarom verhuisd naar een klein dorp. Lale durft bijna niet meer alleen over straat. Als ze boodschappen doet, draagt ze een vermomming zodat mensen haar niet herkennen. In grote steden met veel verschillende culturen loopt ze helemaal niet meer op straat. De situatie maakt haar soms bang, maar ze probeert daar niet te veel bij stil te staan. “Ik wil niet bang leven, dat is geen leuk leven,” zegt ze. Daarom doet ze net alsof het niet bestaat en probeert ze toch te genieten van haar leven. Als Lale ergens moet spreken, zoals bij een lezing of een optreden, is er altijd beveiliging bij. Maar ze wil geen permanente beveiliging, omdat ze dat ook geen fijn leven vindt. Ondanks alle bedreigingen blijft ze schrijven en doorgaan met haar werk. “Ik wil gewoon mijn leven leiden zoals ik dat wil,” zegt ze. Wat volkomen logisch is natuurlijk. Je wilt niet dat er altijd iemand op je moet passen.