Kijker identificeert hét probleem bij politieke uitzendingen Vandaag Inside: 'Wilfred is übernarcist'

De klacht is niet één kleur of kamp. Rechtse kijkers mopperen dat Genee te vaak onderbreekt, cabaret opvoert en gasten niet vastpint op hun standpunten. Linkse en neutrale kijkers vinden juist dat het inhoudelijke deel wegvloeit in een vlot showtje waarin de presentator het ritme bepaalt en constant zelf de aandacht grijpt. Het resultaat: de mate waarin een politieke gast wordt “neergezet” voelt ondergeschikt aan de bui en de stijl van Genee.

De toon op X is ongezouten. Een kijker schrijft: “De Uber narcist Wilfred Genee is inderdaad het probleem…”. Een ander: “Ik begin te snappen waarom Wilfred geen eigen programma krijgt… het niveau is bedroevend.” Weer een derde: “Blij dat steeds meer mensen gaan zien wat voor gluiperdhij is.” Het zijn momentopnames, maar ze leggen wel bloot wat er borrelt bij een deel van het publiek: de presentator staat in de weg van de inhoud.

Feit is: Wilfred Genee is een ervaren studiobaas. Hij bouwde zijn naam met voetbal-talkshows en radio, waar tempo en humor goud waard zijn. In politieke uitzendingen werkt dat arsenaal niet altijd hetzelfde. De handschoentjes-uit-houding die kijkers verwachten (doorvragen, samenvatten, vastnagelen) kan omslaan in entertainment, zeker als een grap langer duurt dan de vraag, of als de interruptie de inhoudelijke lijn breekt.

Nog een terugkerend punt uit de reacties: Johan Derksen en René van der Gijp verdwijnen op deze avonden naar de achtergrond. Dat kan komen omdat zij minder in de politieke materie zitten, maar ook omdat de regie en het gesprek centraal rond Genee draaien. Voor kijkers die op scherpte en confrontatie inschakelen levert dat een scheef beeld op: een soort one-man-show waar de gast aansluit, in plaats van een interview waar de presentator faciliteert.

Politiek tv-maken is balanceren. Een uitzending moet lopen, maar mag geen inhoud verliezen. Bij VI is de samenstelling het unique selling point: drie markante mannen, elk met eigen rol. Als die balans verschuift, te veel host-centrisch, te weinig gast-gedreven, voelt de kijker zich bewogen maar niet wijzer. En precies dát lees je terug in de comments.

Wilfred Genee kan een politiek gesprek laten knetteren, zijn timing en stuurkracht zijn onmiskenbaar. Maar dezelfde kwaliteiten kunnen de uitzending óók overheersen. Dat een deel van het publiek hem nu het “probleem” noemt, is vooral een waarschuwing: de gast moet het hoofdpersonage blijven. Anders blijft er van politieke scherpte weinig over dan een soepel lopend showtje waarin de presentator zelf het hardst schittert.