Dramatische finale 100 meter horden voor Nadine Visser
Toch liep het dit keer heel anders. In de finale van de 100 meter horden kreeg Visser te maken met een flinke tegenvaller. Waar ze in de halve finale nog stabiel en krachtig oogde, verliep de finale verre van vlekkeloos. Ze verloor ritme, tikte meerdere hordes aan en kon haar versnelling in het tweede deel van de race niet vasthouden. Het resultaat: een achtste plaats in een tijd die ver achterbleef bij wat ze dit seizoen al had laten zien. Voor iemand die vooraf als kanshebber voor een medaille werd genoemd, voelde dit als een enorme teleurstelling. Zelf gaf ze na afloop aan dat ze het niet snapte: ze voelde zich scherp, had vertrouwen in haar vorm, maar het kwam er simpelweg niet uit. Voor een atlete die altijd gewend is om mee te strijden om de hoogste plekken, is dat een harde klap.
Estafette als herkansing voor Nadine en Nederland
Toch heeft Visser geen tijd om lang in mineur te blijven hangen. Het WK is voor haar namelijk nog niet voorbij. Komend weekend staat de 4x100 meter estafette op het programma en daarin maakt ze deel uit van het Nederlandse team. En juist in die estafette draait het niet alleen om individuele prestaties, maar vooral om samenwerking en vertrouwen. Haar ploeggenoten rekenen op haar, en dat geeft extra motivatie om zo snel mogelijk te herstellen. Waar anderen misschien een week zouden uittrekken om bij te komen van zo’n teleurstelling, moet Visser nú omschakelen.
Herstel in turbomodus: in bed met zwarte apparaten
Om dat voor elkaar te krijgen, schakelt Nadine slimme hulpmiddelen in. Zo gebruikt ze speciale zwarte beenbeschermers die haar spieren sneller laten herstellen door de temperatuur te reguleren. Het ziet er misschien een beetje gek uit wanneer ze ermee in bed ligt, maar het effect schijnt groot te zijn. Op die manier probeert ze haar lichaam in recordtijd weer klaar te stomen voor een topprestatie. Want één ding is duidelijk: hoe groot de teleurstelling ook is, de knop moet om. In de estafette is er geen ruimte voor twijfel of zelfmedelijden.
Focus op team en toekomst
Voor Visser is dit WK dus nog niet helemaal verloren. De kans om met haar teamgenoten iets moois neer te zetten, kan de pijn van de misgelopen medaille deels verzachten. Bovendien laat het zien dat topsport draait om meer dan alleen winnen of verliezen: het gaat ook om veerkracht, teamspirit en het vermogen om door te gaan wanneer alles tegenzit. En dat is precies waar
Nadine Visser nu haar vizier op richt.
Wie is Nadine Visser?
Nadine Visser is al jaren hét gezicht van de Nederlandse
atletiek. De geboren Hoornse begon haar carrière als meerkampster, maar koos uiteindelijk voor de specialisatie in het hordelopen. En dat bleek een gouden zet: ze groeide uit tot één van de beste hordeloopsters van ons land. Haar kracht zit in de combinatie van explosiviteit, souplesse en doorzettingsvermogen. Visser is Nederlands recordhoudster op de 60 en 100 meter horden en stond de afgelopen jaren steevast in de finales van EK’s en WK’s. Daarmee wist ze niet alleen het publiek, maar ook haar tegenstanders keer op keer te imponeren.