Trainer Mark van Bommel zegt meerdere topclubs af vanwege liefde voor deze jonge knul

Mark van Bommel had zó kunnen instappen bij een grote Europese club of binnenlopen in het Midden-Oosten, maar hij deed het niet. Volgens zijn zaakwaarnemer José Fortes Rodriguez, in gesprek met De Telegraaf, wees de 48-jarige trainer recent vier aanbiedingen af. Eén daarvan kwam van Celtic, waar hij gold als serieuze kandidaat om Brendan Rodgers op te volgen. De andere drie waren lucratieve opties uit het Midden-Oosten. Het ging niet om kleine bedragen: clubs waren bereid om miljoenen per jaar op tafel te leggen. Toch bleef het bij beleefde afwijzingen.

De reden is even simpel als menselijk: Van Bommel wil dichtbij zijn zoon Ruben blijven. De buitenspeler van PSV revalideert van een zware knieblessure en zit in een fase waarin familie en dagelijkse nabijheid net zo belangrijk zijn als fysiotherapie en krachttraining. Een trainer kan altijd praten over visie, projecten en sportieve uitdagingen; hier woog één factor zwaarder dan alles: er zijn voor je kind.

Het verhaal is opmerkelijk omdat het tegen de stroom ingaat. In een tijd waarin trainers en spelers jaarlijks schuiven voor het volgende contract, kiest Van Bommel voor stilte, stabiliteit en gezin. Dat maakt hem niet minder ambitieus, maar laat wel zien dat ambitie niet altijd betekent dat je de eerste vlucht naar Glasgow of Riyad pakt. Voor clubs is het een boodschap: wie Van Bommel wil, zal ook rekening moeten houden met de mens achter de manager.

Dat Celtic aan Van Bommel dacht, is logisch: grote club, vaste Europese ambities, een technische staf die snel knopen wil doorhakken. In het Midden-Oosten trekken de chequeboeken nog steeds nieuwe namen aan; trainers krijgen er vaak meer invloed en een riant salaris. Maar zelfs dat financiële gewicht bleek niet genoeg. De sportieve aantrekkingskracht en de financiële prikkel verloren het van een persoonlijke prioriteit.

Dat Van Bommel voor Ruben kiest, zegt veel over de familiecultuur rondom topsport. Een blessure is nooit alleen fysiek; het is ook mentaal, ritmebrekend en soms eenzaam. Je kunt het beste medische team ter wereld hebben, maar het vertrouwen dat je opdoet als je vader meegaat naar de gym of gewoon aan de keukentafel zit, is niet te koop. Van Bommel lijkt dat te begrijpen en handelt ernaar. Het is geen romantisch verhaaltje, het is keiharde prioritering.

Geen nieuw avontuur, geen headlines met “presentatie in clubkleuren”.Jjuist meer krediet. Clubs die hem later benaderen, weten dat hij principes heeft en niet bij de eerste de beste aanbieding toehapt. Dat kan Van Bommel straks sterker maken aan de onderhandelingstafel. Bovendien blijft zijn naam circuleren: de trainer die Celtic kon krijgen, miljoenen kon verdienen in het Midden-Oosten, maar koos voor thuis.