Pien Hersman filmt zichzelf van dichtbij tijdens heerlijke glijpartij

Het fraaie van zo’n selfie-shot op snelheid: er valt niets te verbergen. Je ziet het echte werk. Armen kort, romp stabiel, knieën laag; dat is het basismenu van elke sprinter. Pien houdt de camera nét buiten de as van haar gezicht, waardoor je niet alleen haar focus ziet maar ook de baan die onder haar door trekt. Geen dramatische muziek, geen voice-over, alleen een paar seconden pure snelheid. Het is de charme van Instagram Stories: wat je ziet is wat er nú gebeurt.

Voor wie haar vooral van de socials kent: Pien Hersman is een Nederlandse schaatsster en sprintspecialist. Op haar kanalen neemt ze volgers geregeld mee in het dagelijkse ritme van trainen, herstellen en… weer trainen. Denk aan korte clips van starts, techniekpasjes en krachtprikkels, afgewisseld met luchtige momentjes uit de kleedkamer of onderweg. Je herkent haar vaak aan de strakke, functionele trainingslooks, soms met prominente teamsponsoring op de broek, en aan de mix van nuchterheid en plezier waarmee ze het topsportleven deelt. Feit blijft: Pien is het liefst in beweging, en dat zie je.

Een close-up op snelheid doet twee dingen tegelijk. Eén: je zit letterlijk op de eerste rij bij de techniek. De hoek van de heup, het moment van inzetten, de timing van de swing, je ziet het scherper dan vanaf de tribune. Twee: het is intiem. Selfie-perspectief is alsof je naast haar meelift; je leest de micro-expressies in haar gezicht en voelt wanneer ze versnelt. Het is precies de reden dat sporters steeds vaker de frontcamera inzetten: het maakt topsport tastbaar, al is het maar voor tien seconden.

Let op de dingetjes die zo’n story verraden: de gecontroleerde ademhaling, geen wilde armzwaai, telefoonhand die toch stabiel blijft (dat kan alleen als je bovenlichaam meewerkt), en de rust na het afzetten. Dat “simpel” laten ogen, is keihard trainen. Sprinten is immers timing: ontspanning zoeken op het moment dat alles spanning vraagt. Pien laat in een paar frames zien hoe dat eruitziet.

Is het “maar” een kort filmpje? Zeker. Maar wie vaker meekijkt, herkent er het grotere verhaal in: de constante herhaling, het plezier in het beter worden, en de open blik naar haar volgers. Precies daarom werkt deze glij-selfie zo goed: je voelt de lol, je ziet de arbeid, en je krijgt zin in nog een rondje. En dáár draait het bij Pien uiteindelijk om, elke dag een pasje scherper, en ons gewoon meenemen op het ijs.