Merel Ek duwt Raymond Mens met zijn neus in kerstnummer van Playboy

Op de beelden staat Merel klaar met het tijdschrift in haar hand. Raymond, gekleed in een kersttrui, lijkt nog geen idee te hebben wat er gaat gebeuren. Maar dat verandert snel wanneer Merel het blad openklapt en letterlijk tegen zijn gezicht duwt. De tekst in de video is duidelijk: voor Raymond is ‘Playboy ruiken’ nieuw, maar Merel doet het élke maand.

Het is waar dat vers drukwerk vaak een herkenbare geur heeft, een mix van inkt, papier en nostalgie. Dat sommige mensen dat stiekem heerlijk vinden, is dus niet zo vreemd. Maar de Playboy is toch nét even een ander soort tijdschrift om je neus in te steken. Dat Merel Ek dit dus structureel doet, maakt het moment extra grappig.

En er zit nog een leuke twist aan dit verhaal: juist dít nummer is voor Raymond extra speciaal, want hij staat er zelf in. Niet met pikante foto’s, geen zorgen, het gaat om een interview in het kerstnummer. Toch maakt dat het moment waarop Merel hem dwingt het tijdschrift te ruiken ineens nóg ongemakkelijker. Ruiken aan een blad waar je een paar pagina’s later zelf in staat… dat overkomt je niet elke dag.

Dat het fragment door Playboy Netherlands zelf wordt gedeeld, zegt eigenlijk al genoeg. Zij weten maar al te goed hoe komisch het is dat iemand maandelijks aan hun tijdschrift snuift alsof het aromatherapie is. In de caption benadrukken ze dat dit voor Raymond een nieuwe ervaring is, maar voor Merel business as usual.

Merel staat er zichtbaar van te genieten terwijl ze Raymond dwingt een goeie snuif te nemen. Het is een mengeling van plagen, humor en gewoon pure nieuwsgierigheid: hoe reageert iemand die voor het eerst merkt dat hij blijkbaar aan een Playboy moet ruiken?

Hoewel Raymond vooral verbaasd lijkt, krijgt hij er ook een unieke ervaring bij: met je neus in je eigen kerstinterview zitten voordat je het hebt kunnen lezen. En wie weet… misschien heeft Merel iets losgemaakt. Misschien ruikt hij vanaf nu elke maand even snel aan de cover voordat hij het blad openslaat.

Eén ding is duidelijk: dit tv-momentje combineert ongemak, humor en een vleugje rariteit, precies zoals we het graag zien. En dankzij Merel weten we nu: sommige tradities bestaan écht pas als je ze zelf begint.