Jutta Leerdam houdt achterbumper zeer stevig vast en laat zich trekken tijdens soepel ritje

Jutta Leerdam traint zich helemaal suf voor het nieuwe schaatsseizoen. Elke dag deelt ze beelden van haar trainingskamp, haar killer legs, haar keiharde doorzettingsvermogen en ja, ook van het zweet dat letterlijk van haar af druipt. Maar zelfs een topsporter als Jutta moet af en toe even op adem komen. En dat doet ze. Op een manier die je echt even moet zien.

In een zonnige straat ergens middenin haar trainingskamp laat Jutta zien hoe je een pauze neemt zonder het officieel een pauze te noemen. Ze hangt simpelweg even aan de achterbumper van een scooter. Juist ja, achterop? Welnee. Gewoon aanhaken met één hand, skeelers aan, benen gestrekt en gáán. Zonder te duwen. Zonder te zwoegen. Even geen spierpijn. Even geen brandende bovenbenen. Gewoon glijden.

De beelden zeggen alles: een Jutta in topvorm, met die scherpe focus, maar stiekem ook met een heel klein beetje ondeugd. Dit is geen officiële training meer, dit is een shortcut naar herstel. En hé, wie zou het haar kwalijk nemen? Als je bijna elke dag alles geeft, is de pijp gewoon leeg. Dan moet je slim zijn. Of een scooter regelen.

Ze deelt het beeld nonchalant, alsof het niks is. Maar wij weten beter. Dit is Jutta op haar best: stoer, sportief, met een knipoog. Ze weet wanneer ze moet knallen, maar ook wanneer ze even moet loslaten. En dat maakt haar nou net zo leuk. Geen machine maar een mens. Een mens met skeelers aan haar voeten en een scooter in haar vizier.