Geraldine Kemper verklapt namenlijstje voor toekomstige kinderen in podcast met Gwen van Poorten

In het open gesprek met Gwen van Poorten klinkt niets geforceerds, dit is Geraldine zoals we haar kennen: eerlijk, direct en een tikje plagerig naar zichzelf. Ze vertelt dat de kinderwens lang en duidelijk aanwezig is. Niet als druk van buitenaf, maar als innerlijk kompas. Dat kompas wijst al tijden dezelfde kant op: een toekomst mét kinderen. Die helderheid schemert door in elk antwoord dat ze geeft.

Het meest veelzeggende moment? Geraldine haalt het namenlijstje aan. Geen details, geen concrete namen, wel het bestaan ervan. En dan valt er een zin die blijft hangen: “dat namenlijstje heb ik al drie vriendjes geleden joh.” Klinkt luchtig, maar het zegt alles. Dit lijstje is geen impuls, maar een lang gekoesterde voorbereiding op iets wat ze écht wil. Het is dat kleine, persoonlijke documentje waar je stiekem af en toe in bladert, bijschaaft, weghaalt, toevoegt en dat je bewaart omdat het voelt als toekomst.

Wat het gesprek sterk maakt, is de balans: Geraldine romantiseert niets. Ze zegt níet dat alles vanzelf komt of dat de timing altijd perfect is. Ze zegt wél dat ze het moeilijk vindt zich een toekomst zónder kinderen voor te stellen. En precies daar zit de kern: een wens die geen trend is, maar een blijver. Het lijstje fungeert dan als symbool, niet als garantie, wel als teken van hoe serieus ze deze droom neemt.

Let op hoe zorgvuldig Geraldine doseert. Ze vertelt dat het lijstje bestaat, niet wat erop staat. Geen clickbait, geen namedropping, gewoon een inkijkje in haar hoofd en hart, zónder haar privacy te grabbel te gooien. Het resultaat is precies de juiste spanning: genoeg om nieuwsgierig te maken, weinig genoeg om persoonlijk te blijven.

Geraldine maakt duidelijk dat haar kinderwens geen bijzaak is. De toekomst mét kinderen is voor haar een denkbaar, wenselijk en actief voorbereid scenario, al jaren. Het namenlijstje is daarvan het bewijs-stukje: intiem, consequent en ouder dan een paar hoofdstukken in haar liefdesleven. En met die ene zin: “dat namenlijstje heb ik al drie vriendjes geleden joh”, zet ze een stevige stip op de horizon, zonder ook maar één naam te hoeven noemen.