De zware mandarijnen van Kristina Mandarina

[caption id="attachment_59933" align="aligncenter" width="696"]

Wanneer je door een winkelcentrum loopt, duikt de man meestal meteen naar de hoek met gadgets in. Altijd staat er wel een slap excuus paraat om even te gluren op de afdeling vol mooie beeldschermen en geluidinstallaties.

Vol verwondering, verlangen en met een twinkeling in de ogen - zoals alleen maar kleine jongetjes dat kunnen hebben - wordt er genoten van al het moois wat er op het netvlies binnen komt.

In Zagreb zal vast ook een winkelcentrum zijn waar de man bevredigd kan worden in zijn natuurlijke behoefte om de nieuwste gadgets te spotten. Toch gebeurt er daar ook iets anders. Daar schijnen de mannen liever even langs de lokale fruitboerin te gaan. "Schat, ik ga even bij de mandarijntjes kijken."

Dit tot ergernis van die arme Kristina Mandarina (20). De jonge en onschuldige marktvrouw wil alleen haar sappige fruitstukken delen met de rest van de wereld, maar inmiddels zijn haar mandarijnen niet meer aan te slepen. Op een goede zaterdag melden zo'n 8000 Kroaten zich bij haar voorgevel voor een netje vol ferme en stevige mandarijnen.

Deze vezelrijke vitaminebommen schijnen zo hemels te zijn dat men er zelfs mee op de foto wil. Nou, dan moeten je vruchten toch wel erg lekker smaken. Gemiddeld verkoopt Kristina dan ook zo'n 300 kilo mandarijnen per dag. De arme meid. Moet je voorstellen hoe ontzettend veel last ze van haar rug moet hebben door al dat gesjouw met die enorme kisten vol rijp fruit voor haar deur.

Een andere bijkomstigheid is dat het voor klanten natuurlijk hartstikke lastig is om eens fatsoenlijk oogcontact te maken met Kristina. Met al die hoeveelheden fruit in beeld is het ontzettend moeilijk om je te concentreren op haar kijkers.

De vraag rijst natuurlijk waarom de mandarijntjes van Kristina nou zo bijzonder zijn. Zijn ze makkelijk te pellen en blijven er geen stukjes onder je nagel zitten? Zal de inhoud van het fruit net zo lekker smaken als dat de buitenkant doet vermoeden?

Wellicht stinken ze wel wat minder dan een normaal mandarijntje en ruikt niet iedereen in een straal van 25 kilometer dat je wat vitamientjes naar binnen aan het werken bent. Of, wie weet gaat het de mannen uit Zagreb helemaal niet om het fruit, maar om iets heel anders. Maar wat dat dan is?

Kijk hieronder hoe fruitboerin Kristina pronkt met haar mooie ronde fruitstukken.