Het gaat goed met de Nederlandse handbalsters. Waar ze eerder nog lekker scoorden op het EK, mogen ze zichzelf nu gaan bewijzen voor het WK handbal in Japan. Dat betekent vroeg opstaan, en dat vindt niet iedereen even fijn.
Voor de lekkerste keeper van Nederland, Tess Wester is dat blijkbaar een hele opgave. De doelvrouw straalt normaal als een zonnegodin, maar met een wekkertje om 6 uur ’s ochtends moet ze plots uit een ander gaatje gaan tappen. Daarom is het maar goed dat Tess heel mooi handballen uit het net houdt in plaats van een ‘normaal’ beroep uit te oefenen. Al zou dat wel leuke situaties op kunnen leveren, natuurlijk…
Komt een Tess bij de bakker
Uitslapen is normaal gesproken een luxe die je als topsporter niet hebt. Maar wel als je handbalt, blijkbaar. Normaal mag Tess altijd lekker blijven liggen, maar voor de vlucht naar het WK ging de wekker al om zes uur. Ja, dat is vroeg, vond Tess. Weet je wie ook zo vroeg op moet? Zo’n driekwart van werkend Nederland. Omdat ze anders in de file komen te staan.
Maar als zes uur te vroeg is, dan ligt een loopbaan als bakker al helemaal niet in het verschiet voor de topsporter. De broodmakers beginnen rond een uur of vier ’s ochtends met afbakken. Daarbij is het altijd maar de vraag of Tess de broodjes verkoopt, of over de kassa heen smijt als een geïmproviseerde handbal.
Jetlag protocol
Het vroege opstaan gaat gepaard met vroeg naar bed en in de ochtend eerder eten om alvast aan het Japanse ritme te wennen. Het zogeheten Jetlag protocool. Voor beroepen die vrij onregelmatig werken is dat een ramp. Verpleegster Tess zou eerst moeten acclimatiseren voordat ze op de nachtploeg kan. “Sorry meneer, ik wil u wel helpen, maar ik zit nog in mijn dagritme. Ik kom over drie weken bij u terug.”
Ook zal Tess voor het eerst langer en closer optrekken met haar medespeelsters. Dat vond ze best even spannend. Maar als dat al niet goed gaat, dan kunnen we haar bijvoorbeeld ook niet laten optreden als oppas. Dan komen de ouders thuis en verstopt Tess zich bang in een hoekje en roept ze dingen als “Ik had niet verwacht zo lang alleen met haar te zijn”. Of decaan op een vrouwen internaat. Zichzelf opsluiten in haar kantoor omdat ze anders niet aan haar me-time komt.
The Japanese dream
Je zou denken dat er in Japan misschien meer kansen liggen voor Tess, mocht dat hele WK niks worden. Zolang je tijdens je nieuwe werk geen bril op zet tenminste. Maar daar kan iedereen zich nog in vergissen. Tess is voor Japanse begrippen natuurlijk een boom van een dame met haar 1.78 meter. Daar zeggen ze geen Ja, maar Neepan tegen. Beetje flauw, maar niemand in dat land zit daar op te wachten. Zie je het al voor je? Zo’n maid die eerst op haar knieën moet voordat ze ja kan helpen. Bij nader inzien, Tess op haar knieën klinkt natuurlijk niet verkeerd. Misschien is er nog hoop.
Maar voor handballen tegenhouden, daar komt onze Tess graag om zes uur haar nest voor uit. Wat een heldin is het toch. Zó zwoegen om te kunnen werken, daar nemen we ons petje voor af. Het is wel te hopen dat Tess en haar handbalvriendinnen de komende dagen goed gebruiken om zich voor te bereiden op het WK. De verwachtingen zijn hoog. Winnen of niet: dat je mooi handbal ziet de komende weken, lijkt in ieder geval vast te staan. Voor zover bekend staat er namelijk geen wedstrijd om 6 uur gepland en zal Tess zich weer als een kind in de IKEA-ballenbak voelen.
