Tanja Jess vindt dat mannen voetbal op moeten geven voor gesprekken over vrouwengezondheid

Tanja’s punt is duidelijk: onderwerpen als menopauze, hormonen, klachten en impact op werk en relaties krijgen volgens haar te weinig podium. Ondertussen zitten talkshows en formats vol voetbal, soms een uur achter elkaar. En dus, stelt Tanja, zou er best wat zendtijd vanaf kunnen om eindelijk structureel over vrouwengezondheid te praten. Daarmee jaagt ze een hoop mannen op de kast!

Alleen: het frame “minder voetbal = meer vrouwengezondheid” voelt voor veel mensen als valse ruilhandel. Eén mannelijke volger vat het probleem mooi samen: “Waarom moet aandacht voor vrouwendingen altijd worden afgezet tegen mannendingen? Alsof we pas over gezondheid bij vrouwen kunnen praten als mannen eerst plaatsgemaakt hebben.” De kern van die kritiek: voetbal is niet de vijand van vrouwenwelzijn. Het is een ánder onderwerp, met een eigen publiek en functie. Dat het veel aandacht krijgt, betekent niet dat andere thema’s geen plek kúnnen krijgen.

Natuurlijk leverde de oproep zure reacties op, zeker van mannen die weinig voelen voor de impliciete ruil. Maar Tanja kreeg óók veel bijval van vrouwen die het hoog tijd vinden dat de overgang en hormonale gezondheid serieus besproken worden. Hun punt: miljoenen vrouwen dealen met klachten; informatie en herkenning zijn niet “nice to have”, maar noodzaak. Dat kamp ziet Tanja’s uitspraak vooral als megafoon: misschien wat ongenuanceerd, maar wél effectief om aandacht te trekken.

In de reacties onder het filmpje lijkt wel een duidelijke conclusie getrokken te worden: waarom geen én-én-aanpak? Zendtijd is rekbaar. Extra aandacht voor de overgang hoeft niet te betekenen dat voetbaltalkshows sneuvelen. Het is 2025, er zijn podcasts, specials, online formats, themamaanden, noem maar op. Het publiek is gewend om naast sport ook gezondheid, economie en cultuur te volgen. Zet experts aan tafel, laat ervaringsverhalen horen, koppel het aan werkvloerthema’s (verlof, performance, beleid). Kortom: organiseer zelf iets waar men niet omheen kan, en blijf lekker van het voetbal af.

Los van de ongelukkige tegenstelling bereikt Tanja hiermee natuurlijk wél waar ze op aasde: meer exposure voor haar zaak. Dat ze voetbal daarbij als 'opstapje' gebruikt maakt het voor haar waarschijnlijk extra lekker. Door voetbal in het verhaal te betrekken, heeft ze meteen de aandacht van de mannen getrokken. Daarmee bewijst ze dat we eigenlijk alleen écht luisteren als het (een klein beetje) over voetbal gaat. Slim gespeeld, Tanja!