Marco Borsato kocht lingerie voor jong slachtoffer met goedkeuring van haar moeder

De kern van Borsato’s verweer blijft onveranderd: hij ontkent grensoverschrijdend gedrag en houdt vol dat er geen strafbaar feit is gepleegd. De lingerie-aankoop past in dat narratief. Door te benadrukken dat het initiatief bij de moeder lag en dat er in het gezin een wel héél 'vrije' sfeer heerste, probeert de verdediging te laten zien dat Marco niet degene is die in overtreding was. Als je leest dat de moeder van het meisje Marco aanraadde om lingerie te kopen, en dat deze vervolgens met z'n allen thuis werd 'bewonderd', suggereert dat wel dat er méér speelt. De verhalen blijven binnenstromen, en de één lijkt nog vreemder dan de volgende!

In zedenzaken spelen intentie, context en machtsverhoudingen een grote rol. De rechtbank zal moeten wegen of het door de verdediging geschetste ‘open’ gezinsklimaat het gedrag van Borsato anders kleurt, of dat zo’n aankoop, juist gezien zijn positie als bekende volwassen man en familievriend de grens naar ongepast overschrijdt. Daarbij telt ook mee wat er verder is vastgesteld over nabijheid, aanrakingen en communicatie tussen de betrokkenen. De lingerie-aankoop is in dat opzicht een detail met veel lading: het kan door de één worden gezien als onhandig en ondoordacht, door de ander als een signaal van een onveilige, te intieme band.

De zaak rond Borsato is een uitloper van de bredere nasleep van The Voice-affaire, waarbinnen meerdere bekende namen onderwerp werden van onderzoek en vervolging. In deze specifieke procedure probeert Borsato zijn jarenlange reputatie als zanger en tv-coach te scheiden van de verdenking; het openbaar ministerie en het slachtoffer schetsen juist dat zijn status en vertrouwenspositie wél relevant zijn voor hoe gebeurtenissen zijn beleefd en geduid. Wat buiten kijf staat: de publieke en media-aandacht is enorm, wat de druk voor alle betrokkenen verder opvoert.

Belangrijk om te benadrukken: we hebben het hier over wat er in de rechtszaal is gezegd en hoe dat door aanwezige verslaggevers is doorgegeven. Het is aan de rechtbank om te bepalen welke verklaringen geloofwaardig zijn en hoe de losse elementen, zoals de aankoop van lingerie, juridisch moeten worden geïnterpreteerd. Totdat er een vonnis ligt, blijft het bij stellingen, tegenstellingen en context die over en weer wordt aangevoerd