Stel: je zit in je weekend op de bank te hangen, hebt je neus leeggevreten én Netflix uitgespeeld. Dan bestaat de kans dat je enorm de behoefte hebt om ‘helemaal Lazarus’ te worden. Nu kan dat tegenwoordig ook zonder naar bier, wodka of Colombiaanse sneeuwvlokken. Je hoeft alleen maar naar Noortje Herlaar en Holly Mae Brood te gaan kijken in het DeLaMar Theater in Amsterdam.
Laten we eerlijk zijn: wanneer je onder de veertig bent en je bezoekt de musical Lazarus van David Bowie, dan doe je dat niet om het repertoire van de wijlen artiest tot je te nemen. Daar heb je tegenwoordig Spotify voor. Maar wat zijn dan de redenen om toch naar het Amsterdamse theater te trekken voor een avondje cultuur snuiven? Inderdaad: om helemaal Lazarus te worden met Noortje Herlaar en Holly Mae Brood.
Lazarus gaan zonder drank en drugs
De voorstelling schept ideale scenario’s. Je hebt zo geen ‘natje’ meer nodig om lekker op gang te komen. Dankzij hoofdrolspeelster Noortje hoef je je neus ook niet meer op wintersport te sturen, maar denk je na over een romantisch ski-tripje met z’n tweetjes.
En een gezellig avondje hoeft niet uit te lopen op een zuippartij als je de hele tijd naar de danspasjes van Holly Mae Brood – niet de biologische dochter van, maar wel opgevoed door Herman – mag kijken.
Toch is Lazarus meer dan een paar vrouwen die hun kwaliteiten tonen. Kijk je naar de diepere betekenis, dan is Lazarus die arme vent uit de Bijbel die dankzij Superman Jezus Christus uit de dood herrijst. In de iets recentere geschiedenis is Lazarus ook de titel van het laatste werk van de in 2016 overleden David Bowie. Op de planken van het DeLaMar Theater wordt het repertoire van deze legendarische zanger, je raadt het al, nieuw leven ingeblazen. Symbolischer kan bijna niet.
Geen kater
In dat stuk zie je niets terug van de brave Mary Poppins die Noortje ooit speelde. Holly Mae Brood heeft haar Goede Tijden, Slechte Tijden-slippers ingewisseld voor dansschoenen en blijkt niet bang om haar mythische heuvels te laten meeschudden op de ritmes van het rijke repertoire van David Bowie.
Met andere woorden: als je daar twee uur lang op focust, dan ben je goed Lazarus. Je ziet Noortje nog urenlang in een lingeriesetje voor je staan, hoopt dat Holly Mae de volgende dans met jou deelt én staat de volgende ochtend zonder kater naast je bed. Want ja; de voorstelling mag dan voorbij zijn, gelukkig hebben we de foto’s nog.
