Gordon vertelt over zéér pikant avontuurtje buiten de deur: “Toen deed ik het nog met meisjes”

Gordon heeft weer eens een verhaal waar je oren van klapperen. In een nieuwe video op Instagram vertelt hij een pikant avontuurtje van vroeger. Hij doet dat met precies die guitige lach en timing waar je meteen aan hoort: dit is typisch Gordon. Het moment waarop hij de zaal én de kijkers aan het schateren krijgt, is een zin die je niet snel vergeet: “Toen deed ik het nog met meisjes.”

Die ene uitspraak is hét anker van zijn anekdote. Met dat zinnetje zet Gordon direct de toon. Het is speels, zelfrelativerend en ook nog eens openhartig. Je hoort er van alles in: ja, dit was lang geleden, ja, het was buiten de deur, en ja, hij kan er nu hard om lachen. De manier waarop hij het brengt, is precies waarom zijn verhalen blijven plakken. Hij maakt zichzelf de hoofdpersoon én het mikpunt van de grap.

Belangrijk detail: Gordon presenteert het niet als een opschepperij of een schandaal, maar als een ondeugende herinnering. Hij schuift niks onder het tapijt, vergoelijkt niets, maar laat vooral zien dat hij z’n eigen verleden kan dragen met zelfspot. Dat maakt het licht en luchtig, terwijl het toch “au” genoeg is om pikant te noemen. Je voelt: dit is verteld met afstand, niet met spijt of drama.

Wie klikt voor Gordon, klikt voor entertainment. Dat krijgt het publiek hier in volle dosis. Hij bouwt de anekdote op met pauzes op de juiste plekken, kopt hem in met die ene quote en laat daarna de lach even uitrollen. Je ziet het in de reacties: kijkers herkennen de klassieke Gordon-formule. Eerst even op het puntje van je stoel, dan de ontlading, daarna een knipoog. Hij is niet voor niets al jaren een publieksmagneet; dit is vakwerk in verhalen vertellen.

Er zijn beroemdheden die schrikken van hun eigen verleden. Gordon doet het anders. Door juist zélf de anekdote te delen, houdt hij de regie. Hij bepaalt het frame: een avontuur van toen, verteld met een twinkeling. Daardoor gaat het niet over roddel, maar over performance. ‘Buiten de deur’ en ‘meisjes’ zouden bij een ander meteen tot gestook leiden, bij Gordon voelen ze als materiaal waar hij op het podium mee speelt.

Nog iets dat opvalt: het is eerlijk. Je kunt van Gordon veel zeggen, maar hij draait niet om z’n eigen geschiedenis heen. Die openheid levert hem iets op wat je niet kunt kopen: geloofwaardigheid. Je hoeft de details niet eens te kennen; het is genoeg om te zien dat hij niets verbergt en de humor van het moment snapt. Bovendien is dit precies het soort content dat goed past op Instagram: kort, pittig, quotable.