Ex-schaatser Robin Groot duwt flink van achteren en krijgt zwarte jongens eindelijk in beweging

In haar begeleidende tekst vertelt Robin dat ze deze oefening vóór haar HYROX-traject nooit deed en tijdens de allereerste poging letterlijk geen centimeter vooruitkwam. De sleutel bleek, anders dan je denkt, niet in monsterlijke armkracht te liggen, maar in sterke beenspieren en het vinden van de juiste techniek: laag zitten, goede lichaamshouding, core aangespannen en de armen vooral gebruiken voor stabiliteit. Sinds die technische klik is de sled push uitgegroeid tot één van haar favoriete onderdelen in de gym.

Wie ooit naar haar schaatsstijl keek, snapt het meteen. Snelheid op het ijs komt uit lange, diepe slagen met heupen laag en romp stabiel; precies de motoriek die je nodig hebt om een zwaar sled-frame over kunstgras te duwen. De overgang van ijs naar ijzer is dus logischer dan het lijkt: dezelfde beenspieren die rondetijden maakten, verplaatsen nu gewicht. Robins verhaal onderstreept dat: de benen die ze uit het schaatsen heeft meegenomen, maken het verschil, mits de techniek klopt.

HYROX is een fitnessformat waarin hardloopblokken worden afgewisseld met functionele krachtonderdelen zoals roeien, wall balls en inderdaad: sled push/pull. Robin positioneert haar training duidelijk in dat kader. Het is geen bodybuildershow, maar functionele power: gecontroleerde passen, heupen onder druk, duwen vanuit de hele keten. De clip laat precies dát zien en verklaart waarom zoveel ex-duursporters zich thuis voelen in deze discipline: het is ritme, techniek en doorzetten, met minder glitter en meer grinta.

De beelden zijn kort maar leerzaam. Je ziet een compacte, lage set-up: handen tegen de stangen, schouders boven de handen, rug neutraal. Vervolgens kleine, doelbewuste pasjes waarbij de heupen niet “opveren”. Geen wilde sprongen of opschepperij; eerder een mini-masterclass “vorm vóór snelheid”. Dat ze het in een nauwsluitende outfit doet, helpt natuurlijk het bereik, maar de kern blijft: zo duw je zwaar gewicht efficiënt vooruit.

Het succes van Robins post zit in die mix: herkenbare struggle (eerst geen beweging in het ding krijgen), duidelijke verbetering door techniek, en tenslotte zichtbaar resultaat. Het is het soort progress-verhaal dat je in één swipe begrijpt en dat anderen zin geeft om de oefening óók te proberen. Bovendien bewijst ze dat een schaatscarrière na het ijs niet ophoudt: je verplaatst het vermogen simpelweg naar een andere baan.

Kortom: Robin Groot laat zien dat je met lage houding, sterke benen en strakke core zelfs de zwaarste sled aan het rollen krijgt. Geen opsmuk, wél vooruitgang, precies zoals haar caption het schetst.