Maandenlang trainen als een beest, en dan toch met een fysieke tekortkoming uit de ring gedragen worden: er zat er maar één ding op voor Badr Hari na Glory Collision 2 zaterdagavond. Douchen, mooie kleertjes aan en met tranen in de ogen het Rotterdamse nachtleven in... Hij had waarschijnlijk onderstaande
kick in gedachte toen hij in de derde ronde het luchtruim koos voor een vernietigende trap richting Rico's gehoekte kaak. We kennen de afloop inmiddels. Badr Hari had misschien beter moeten weten voor hij deze gewaagde manoeuvre maakte. Met zijn 35 jaar is hij namelijk beslist geen
Karate Kid meer, maar meer een kickboks opa: de wil is er wel, het lichaam werkt gewoon niet altijd meer mee. En zo ging niet Rico, maar Badr Hari zelf tegen de vlakte. Enkelblessure. Ineens zat
het 'beest' hevig snikkend op het canvas. De voorgaande maanden schoten door zijn hoofd. Alles was voor niets geweest. De Nederlander kreeg een gouden gordel, en de Marokkaan ging met een blauwe (enkel)band naar huis. Hoewel, naar huis...
Tranen in de discotheek?
Terwijl het traditiegetrouw nog lang onrustig was in de stad waar het kickboksevenement gehouden werd, zat Badr al gauw in de auto naar thuisstad Rotterdam. Niet om de troostende schouder van vrouwlief Daphne Romani op te zoeken, maar om zijn verdriet te verwerken in Club Blu, met een flesje Spa blue. Het werd geen gouden, zelfs geen zwarte, maar dus een blauwe avond voor Badr. Toch zat hij met een glimlachje in de viplounge. Hij schijnt zelfs even achter de DJ-tafel te hebben gestaan. Je leest het goed: staan! Zal die blessure dan toch meevallen?
"Hoe durft ie", schreeuwen de onderbuikers op Twitter. Lekker hangen in de club, terwijl je zojuist het 'gevecht van de eeuw' voor alle tv-kijkertjes verpest hebt. Het zou een leuk schandaal zijn, maar het tegendeel is waar. Het bezoekje aan de club stond 'gewoon' in de planning van Badr. Check onderstaand affiche maar. Hij zou na z'n spectaculaire overwinning als een held onthaald worden in de Rotterdamse nachtclub. Zó zeker was hij van z'n zaak. Uiteindelijk liep het allemaal anders, maar Badr hield zich toch aan zijn woord. Goed voor de PR!
Over 'goede PR' gesproken. De late avond van officiële winnaar
Rico Verhoeven verliep een stuk stroever. Hij had de ondankbare taak om 'soort van' blij te zijn met de titelprolongatie, wetend dat Badr tot die derde ronde eigenlijk op punten voorstond. Rico kon dus tegen niemand opscheppen over hoe goed hij het gedaan had, of steekjes onder water uitdelen aan zijn tegenstander. Met een somber gezicht zat hij bij de persconferentie, waar het meer over de verliezer dan de 'winnaar' ging. Dat zat de teleurgestelde Verhoeven duidelijk niet zo lekker. Na een irritante opmerking van een collega-kickbokser die duidelijk onderdeel van de 'Badr Army' was, ging hij door het lint. 'Kom dan! Ik sla je de hele ring door', riep Rico.
Die avond van Badr was bij nader inzien dus helemaal zo slecht nog niet. Liever als morele winnaar huilend naar de club, dan met een halve overwinning rood aangelopen in de perskamer van het GelreDome zitten, toch?
Dus voor we met z'n allen 'arme Badr' roepen, denk ook aan die arme Rico...