Ronald Hans Anton Plasterk (Den Haag, 12 april 1957) is een Nederlandse wetenschapper, ondernemer, columnist en voormalig politicus voor de Partij van de Arbeid (PvdA). Plasterk promoveerde in de moleculaire genetica en was hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam en Universiteit Utrecht. Van 2007 tot 2010 was hij minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap en van 2012 tot 2017 minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. In 2018 richtte hij Frame Therapeutics op, dat in 2022 werd verkocht aan CureVac. Plasterk schrijft sinds 1993 columns en is sinds 2020 verbonden aan De Telegraaf.

Ronald Plasterk is al lange tijd getrouwd met Els Beumer, met wie hij twee zonen heeft, Willem en Wouter. Ronald Plasterk leerde Els Beumer kennen bij de verhuizing van een gemeenschappelijke vriend, Jan. In eerste instantie was Ronald Plasterk qua uiterlijk niet helemaal het type van Els Beumer, maar ze vond hem erg sympathiek en moest lachen om zijn grapjes. Langzaam begonnen de twee elkaar vaker te zien, wat uiteindelijk leidde tot een relatie. In december 1988 vroeg Ronald Plasterk haar ten huwelijk.

Ronald Plasterk kwam in 2007 in het nieuws omdat hij overwoog de basisbeurs voor studenten af te schaffen om verhogingen van lerarensalarissen mogelijk te maken. Dit leidde tot veel protesten van studenten en kritiek van de politieke partijen SP, GroenLinks, CDA en ChristenUnie. De basisbeurs in Nederland was een vorm van studiefinanciering die beschikbaar was voor studenten in het hoger onderwijs. Deze beurs maakte deel uit van het studiefinancieringsstelsel dat bedoeld was om de kosten van levensonderhoud en studiematerialen te helpen dekken. Uiteindelijk werd de basisbeurs met ingang van het collegejaar 2015/2016 afgeschaft voor nieuwe studenten en vervangen door een 'sociaal leenstelsel'. In dit nieuwe stelsel kunnen studenten geld lenen voor hun collegegeld en kosten van levensonderhoud, dat na het afronden van de studie moet worden terugbetaald.

Er is nog steeds veel kritiek op dit nieuwe stelsel, omdat veel generaties zich benadeeld voelen ten opzichte van de generaties die wel konden profiteren van de basisbeurs.