Joost Eerdmans, geboren in Harderwijk op 3 november 1971, groeide op met de ambitie om de wereld van de politiek te veroveren. Zijn vader beheerde een assurantiekantoor, terwijl zijn moeder in het onderwijs werkte. Eerdmans volgde zijn middelbare onderwijs aan het Christelijk College Nassau-Veluwe in Harderwijk, waarna hij zich wijdde aan de studie bestuurskunde aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Na zijn opleiding aan de Erasmus Universiteit, waar hij zijn debatkunsten ontwikkelde, was het duidelijk dat de politieke arena zijn natuurlijke habitat zou worden. In 1993 voltooide hij overigens een post-academische studie Public Administration aan de Indiana University in Bloomington.

Joost Eerdmans heeft zijn stempel gedrukt op de Nederlandse politiek door zijn betrokkenheid bij verschillende partijen en zijn optreden in de Tweede Kamer. Oorspronkelijk verbonden aan Forum voor Democratie (FvD), koos hij later voor een meer onafhankelijke koers en werd hij medeoprichter van JA21. Zijn politieke reis weerspiegelt een streven naar politieke vernieuwing en het behoud van zijn eigen principes. In de Tweede Kamer viel Eerdmans op vanwege zijn scherpe analyses en heldere communicatiestijl. Hij schuwde niet om controversiële standpunten in te nemen en was niet bang om de status quo uit te dagen. Eerdmans heeft zich laten zien als een dynamische en onvoorspelbare politicus, die de Nederlandse politieke arena verrijkt met zijn gedrevenheid en eigenzinnigheid.

Achter de scherpe politicus schuilt een mens met een gezin. Joost trouwde in 2006 in Den Haag met Femke Bouma. Samen kregen ze twee kinderen: Maartje (2007) Douwe (2009). Femke werkt als financieel adviseur bij de Hogeschool van Rotterdam en is daarnaast ook bestuurslid van de partij van haar man, JA21.

In de politieke erfenis van Joost Eerdmans is de invloed van Pim Fortuyn onmiskenbaar. Eerdmans werd voor het eerst nationaal bekend als woordvoerder van Fortuyn en heeft sindsdien de fakkel van het gedachtegoed van deze politicus hooggehouden. Zijn politieke parcours weeft zich door de erfenis van Fortuyn, waarbij hij diens gedurfde benadering en rebelsheid heeft geërfd en aangepast aan de uitdagende dynamiek van de hedendaagse politiek.