Als diepgeworteld onkruid parasiteerde de straatarme familie uit Oscarwinnaar Parasite op het lekkere leventje van een nietsvermoedend steenrijk gezin. Van het plot alleen al wordt President Trump badend in het zweet wakker. Geen portier, grenscontrole, uitzettingsregeling of metershoge muur is tegen dit soort slinkse parasieten opgewassen. Geen wonder dat hij een hekel heeft aan dit niet-Amerikaanse meesterwerkje…
Als Trump last heeft van ‘uitzuigers’ die z’n huis en haard bedreigen, dreigt hij met hogere muren. Maar wat als deze arme sloebers slimmer blijken dan hij dacht, en zich bij ‘m naar binnen bluffen? En nog een voor hem onbegrijpelijke taal spreken ook? Daar krijgt de wereldleider nachtmerries van. Het zou maar met je Trump Tower, White House of zelfs hele land gebeuren. Het is dus logisch dat Trump niks moet hebben van de Parasite, de film die dit jaar een stukje van Los Angeles ‘veroverde’ door een arm vol belangrijke Oscars te winnen. Oscars die, volgens Trump, beter naar eigen producties hadden kunnen gaan…
Eat the rich
De film is een niet-zo-subtiele afspiegeling van hoe het in Zuid-Korea, maar ook in de rest van de wereld, gesteld is met het verschil tussen de lage en de hogere klasse. Regisseur Bong Joon-Ho vergrootte dit uit, gooide er een donker komisch sausje overheen, en had een hit te pakken.
In zijn filmwereld zijn de rijken de . Ze worden afgespiegeld als dommig, naïef: alsof hun fortuin ze is komen aanwaaien. Hun rijkdom blijft groeien, zonder dat ze ervoor uit hun ‘bubbel’ hoeven stappen. Die bubbel is zo overvloedig groot en luxueus, dat ze niet eens doorhebben dat hij vol zit met parasieten. Wat dat betreft staan de minder bedeelden er ook niet heel lekker op: ze krijgen door dat oplichten werkt, en nog simpel is ook. Zo vervalt deze steeds wanhopiger wordende groep in extreem schaamteloze klaploperij. Het resultaat is een hilarische, ziekelijke en gewelddadige clash tussen arm en rijk. Maar wie wint?
Brandstof voor nachtmerries
Waar de film voor ‘waarschuwt’ is stiekem al begonnen: de buitenlandse filmmakers hebben het warme nestje van het rijke Hollywood gevonden, en worden met het jaar sterker. Als hij door zou hebben dat zelfs de Amerikaanse filmmarkt niet meer veilig is voor buitenlandse invloeden, zouden er ongetwijfeld meer sancties volgen. Dat is gelukkig nog niet het geval, en dat zal nog wel een tijdje zo blijven. Om de boodschap achter niet-Engelse films als Parasite te begrijpen, moet je namelijk wel in staat zijn ondertitels te lezen.
Ben jij dat wel? Of weet jij precies wat er op die bordjes op bovenstaande foto staat? Dan kan jij sowieso wél genieten van Parasite.
