Het is vandaag een extra grauwe dinsdag: De temperaturen bereikten voor het eerst standje vrieskou, Chateau Meiland’s tweede seizoen is voorbij en als klap op de vuurpijl overleed Robert Evans. De geestelijke ‘godfather’ achter Chinatown, The Great Gatsby en, ehm, The Godfather.
Behalve producent was Robert ook parttime living legend. Zijn eigen verhaal, hoewel het geen afgehakte paardenhoofden bevat, zat vol intrige, mooie vrouwen, mountains of cocaine en sluwe huurmoorden.
An offer he couldn’t refuse
Robert begint zijn carrière als verkoper van vrouwenbroeken, al bleek hij veel beter vrouwen uit een broek te kunnen praten dan erin. Hij is in zijn leven maar liefst 7 keer getrouwd geweest. Hoe hij het deed weten we niet, maar wat zouden we toch een hoop overhebben om een gram van de charmes van deze man te bezitten.
Tijdens zijn eerste maand in the City of Angels versiert onze rokkenjager een bekende actrice tijdens een bescheiden hotel pool party. Via haar scoort Robert kleine rolletjes als acteur en lult zich vervolgens triomfantelijk omhoog tot producent en uiteindelijk de positie van hoge baas van Paramount. Je kent ze wel, die tent achter Forest Gump, Titanic en, ja ja daar is ‘ie weer, The Godfather. Over jezelf omhoog gesproken.
Cocaine blizzard
Tegen de jaren 80 was half Hollywood verslaafd aan cocaïne. In zijn eigen memoires schrijft Robert hoe drugs zijn leven overnamen. Na een serie veroordelingen moest hij verplicht een reclamespot maken tegen het gebruik van cocaïne. Dit zette de sluwe Robert om in een reeks filmpjes waar hij flink geld aan verdiende. Dit gaf hij vervolgens weer uit aan, je raad het nooit, bergen cocaïne.
Ook hield Robert er nogal ongure types op na als vrienden. Meer dan de helft van de maffiafamilies in Los Angeles en San Francisco nodigde hem uit aan de keukentafel. Misschien wilde hij dan toch een beetje te veel op Michael Corleone lijken.
De kater kwam echter heel hard binnen. Drugs namen veel van Robert af die aan het eind van de jaren 80 nog maar 37 dollar op zijn rekening had staan.
‘Leave the gun, bring the cannoli’
Tijdens de opnames voor ‘The Cotton Club’ werd een van de investeerders dood aangetroffen bij de studio’s. Een onderzoek legde Roberts drugs feestjes, maffia connecties en affaires bloot. Een van de verdachten beweerde zelfs dat Robert als heuse maffioso betaald had voor de moord. ‘The Cotton Club’ murders eindigden met een flink aantal arrestaties en veroordelingen. En hoewel Robert buiten schot bleef was het praktisch het einde van zijn Hollywoodcarrière. In de jaren 90 kwam hij heel even terug in beeld, maar een aantal beroertes weerhielden hem ervan echt terug te keren naar Hollywood.
Say hello to my little friend
Deze levende legende doet dus flink wat stof – en vaak wit poeder – opwaaien. Een hoop schrijvers hebben al toegegeven hun personages, al is het deels, op Robert gebaseerd te hebben. Daarom leek het ons een goed idee om eens te kijken welke personages het dichts bij hem staan.
Natuurlijk openen we dit lijstje met Scarface. De maffia connecties, de cocaïne, de flamboyante kleding. Als iemand ons had verteld dat dit een documentaire over Robert Evans was geweest hadden we het geloofd. Al Pacino kende Robert goed vanwege The Godfather, dus zou het ons niets verbazen als hij inspiratie voor de rol bij hem vandaan haalde.
Op 2 staat Mia Wallace uit Pulp Fiction. De extravagante lifestyle, de drugs, de feestjes, het overmatig flirt gedrag, jezelf naar een machtige positie . Als Robert een vrouw was geweest, dan heette hij geheid Mia. En als Mia echt had bestaan, dan had Robert geen 7, maar 8 ex-vrouwen gehad.
Oké, we weten voor honderd procent zeker dat Jordan Belfort gebaseerd is op Jordan Belfort en niet op Robert Evans. Maar beide heren hebben een hoop gemeen. Beide begonnen als onbeduidende verkoper, beide klommen binnen no-time op naar miljonairs met topposities. Beide hebben een voorliefde voor mooie vrouwen. En allebei zijn zo verslaafd als het maar zijn kan.
Het is waarschijnlijk ook geen toeval dat Leonardo Dicaprio ook in de remake van The Great Gatsby speelt, waarvan het origineel een van Roberts eerste films is. Dat maakt het cirkeltje toch weer mooi rond. Bijna net zo rond als Roberts neusgaten, waar dankzij jarenlang cocaïnemisbruik waarschijnlijk geen kraakbeen meer in zat.
Vaarwel Robert
Een selfmade man met een moreel ambigue karakter, een omslachtig leven en een roetsjbaan aan emoties en mooie vrouwen. Roberts epos leent zich perfect voor het plot van een grootse Hollywood kraker. We hopen dan ook dat, tijdens de premiere van die film, zijn ziel neer zal dalen naar de aarde, backstage een lijntje coke snuift en dan voor een volle zaal ons allemaal nog een laatste keer vertelt hoe het beter kan.
